ความอ่อนโยนก่อนกดชัตเตอร์ | Knowledge #4

ตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 ที่การถ่ายภาพถูกประดิษฐ์ขึ้น ช่วงเวลาต่างๆ ทั่วโลกก็ถูกบันทึกไว้ในภาพถ่าย การสะสมภาพถ่ายเปรียบเสมือนการรวบรวมชิ้นส่วนของโลก ยุคของสื่อ ยุคของภาพ ยุคของวิดีโอ และยุคของสัญลักษณ์ มีคำพูดมากมายที่บ่งบอกถึงสถานการณ์ปัจจุบันที่เต็มไปด้วยภาพลักษณ์ทางสายตา ในขณะที่ความสำคัญของภาพถ่ายเพิ่มขึ้น ทัศนคติและจิตใจในการถ่ายและดูภาพถ่ายจึงมีความสำคัญมากขึ้นกว่าที่เคย

ซีรีส์ 'Knowledge' สำรวจความรู้ลึกซึ้งเกี่ยวกับการถ่ายภาพและไล่ตามความคิดที่อยู่เบื้องหลัง หัวข้อในครั้งนี้คือความฉับพลันและความก้าวร้าวของภาพถ่าย เป็นโอกาสในการพิจารณาจริยธรรมของการถ่ายภาพ

ย้อนกลับไปประมาณ 20 ปีที่แล้วเมื่อกล้องดิจิตอลเริ่มปรากฏขึ้น กล้องเคยเป็นอุปกรณ์ที่มีราคาสูงสำหรับเก็บความทรงจำในวันพิเศษและถูกเก็บรักษาไว้อย่างดีที่บ้าน แต่ปัจจุบันเพียงแค่หยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมา คุณก็สามารถถ่ายภาพ แก้ไข และแชร์ได้ในระดับที่สูงขึ้น

โดยไม่รู้ตัว เราอาจเริ่มมองโลกในมุมมองใหม่ หนึ่งในแรงจูงใจในการถ่ายภาพคือการตอบสนองความอยากรู้ เช่น เมื่อเห็นป้ายที่หายาก คุณอาจต้องการถ่ายภาพและรู้สึกถึงความเป็นเจ้าของ ซึ่งอาจเป็นส่วนหนึ่งของสัญชาตญาณการถ่ายภาพ

ช่างภาพที่ซื่อสัตย์ที่สุดต่อความรู้สึกนี้อาจเป็นผู้เขียน 'The Decisive Moment' Henri Cartier-Bresson เขาใช้กล้อง Leica ขนาดเล็ก 35 มม. เพื่อสร้างแนวทางใหม่ในการ 'จับภาพช่วงเวลา' ภาพถ่ายของเขาได้รับการประเมินว่าเป็นผลงานที่ถูกวาดด้วยกล้องมากกว่าที่จะเป็นเพียงภาพที่ถ่ายไว้

เราควรพิจารณาความหมายของความอยากรู้อยากเห็นอย่างลึกซึ้ง คำว่า 'ความอยากรู้อยากเห็นต่อสิ่งที่ไม่รู้' ฟังดูเป็นธรรมชาติ แต่คำว่า 'ความอยากรู้อยากเห็นต่อสิ่งที่รู้แล้ว' ไม่ค่อยได้ยิน ความอยากรู้อยากเห็นคือความรู้สึกที่มีต่อสิ่งที่ไม่ชัดเจนและไม่เคยมีประสบการณ์ ซึ่งเต็มไปด้วยปริศนา เมื่อความอยากรู้นี้มุ่งไปที่คนและถูกจับภาพในรูปแบบของภาพถ่าย การกระทำนี้ต้องการความระมัดระวัง

นักวิจารณ์ชาวอเมริกัน Susan Sontag กล่าวว่า 'การถ่ายภาพคือการครอบครองเป้าหมายที่ถูกถ่าย' ซึ่งหมายถึงการสร้างความสัมพันธ์พิเศษระหว่างตัวเองกับโลกภายนอก ผ่านการถ่ายภาพ ผู้คนสามารถรู้สึกเหมือนมีความรู้หรืออำนาจเฉพาะ ดังนั้นจึงต้องระมัดระวังในด้าน 'ความก้าวร้าว' ที่ภาพถ่ายมี

Susan Sontag ได้หยิบยกวลี 'Shoot a picture' ขึ้นมาและพิจารณาเรื่องความก้าวร้าวของภาพถ่าย การกดชัตเตอร์ถูกมองว่าเป็นการดึงไกปืน ความก้าวร้าวของกล้องไม่เหมือนกับความรุนแรงทางกายภาพ แต่ยังคงหมายถึงการบุกรุกต่อเป้าหมาย การตอบสนองที่เป็นธรรมชาติต่อการถูกถ่ายภาพแสดงถึงอิทธิพลของลักษณะก้าวร้าวที่ภาพถ่ายมี

เมื่อถ่ายภาพ ลองพูดคุยและสร้างการสื่อสารกับเป้าหมาย นั่นคือการแสดงความเคารพและความเห็นอกเห็นใจต่อเป้าหมาย ด้วยวิธีนี้จะเกิดความเข้าใจที่ลึกซึ้งขึ้น ซึ่งสะท้อนในโลกทัศน์ของผลงาน ภาพถ่ายที่แสดงถึงความสัมพันธ์ที่อุดมสมบูรณ์ระหว่างช่างภาพและเป้าหมายจะมีบรรยากาศที่อ่อนโยนและทำให้จิตใจสงบ