”จักรวาล”
・・・
”Space”
・・・
ตั้งแต่สมัยโบราณ มนุษย์ได้เงยหน้ามองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวและพัฒนาความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับแสงที่ส่องประกายจากระยะไกล
คำว่า “จักรวาล” ทำให้เกิดภาพมากมายในจินตนาการ วิสัยทัศน์ที่ผสานความจริงและจินตนาการในวิทยาศาสตร์และศิลปะ จักรวาลที่เต็มไปด้วยปริศนา แต่เราค่อยๆ เปลี่ยนความไม่รู้ให้กลายเป็นความรู้ และสร้างภาพลักษณ์ของจักรวาลขึ้นมา ครั้งนี้เราจะสัมผัสกับความทรงจำในอดีตที่บันทึกจักรวาลในภาพถ่าย
ความท้าทายในการบันทึกแสงจากจักรวาล
เมื่อ 400 ปีก่อน กาลิเลโอ กาลิเลอี ได้หันกล้องโทรทรรศน์ไปยังท้องฟ้ายามค่ำคืนเป็นครั้งแรก อย่างไรก็ตาม แม้จะค้นพบวัตถุท้องฟ้าใหม่ๆ แต่ในสมัยนั้นไม่มีวิธีการบันทึกนอกจากการสเก็ตช์ภาพเท่านั้น บรรพบุรุษของเราตระหนักถึงความแตกต่างในความหมายของสเก็ตช์และภาพถ่ายหรือไม่ ตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 ซึ่งเป็นช่วงเวลาเดียวกับการประดิษฐ์ภาพถ่าย การทดลองถ่ายภาพท้องฟ้าได้ถูกทำซ้ำหลายครั้ง
เทคโนโลยีการถ่ายภาพในช่วงแรกจำเป็นต้องใช้เวลาเปิดรับแสง 10 ถึง 20 นาทีแม้ในเวลากลางวัน ทำให้การถ่ายภาพท้องฟ้าเผชิญกับข้อจำกัดทางเทคนิค แต่เมื่อประสิทธิภาพของฟิล์มเพิ่มขึ้นและการพัฒนากระบวนการทำให้ภาพคงที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น ฟิล์มที่มีความไวแสงใกล้เคียงกับ ISO100 ในปัจจุบันก็สามารถผลิตได้ ทำให้สถานการณ์เริ่มเปลี่ยนแปลงไป
นักดาราศาสตร์ชาวอังกฤษ David Gill (1843-1914) ซึ่งเป็นผู้อำนวยการหอดูดาวที่ Cape of Good Hope ในแอฟริกาใต้ ได้ท้าทายการถ่ายภาพท้องฟ้าด้วยกล้องที่ใช้ถ่ายภาพบุคคลและประสบความสำเร็จในการถ่ายภาพมากมาย หนึ่งในภาพที่มีชื่อเสียงคือภาพถ่ายของดาวหางใหญ่ (C/1882 R1) ที่ถ่ายเมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน 1882 ในยุคที่ยังไม่มีเซ็นเซอร์ดิจิทัล มนุษยชาติประสบความสำเร็จในการบันทึกแสงจากจักรวาลลงบนวัสดุ
ดาวหางใหญ่ปี 1882
ก่อนยานอพอลโล
ยังมีคนที่จำการถ่ายทอดสดโครงการอพอลโลได้อยู่หรือไม่ โครงการส่งมนุษย์ไปยังดวงจันทร์ที่ไม่เคยลืมเลือน การที่มนุษย์สามารถออกไปนอกโลกและสำรวจเกินขอบเขตของดาวเคราะห์ได้ แม้แต่ในปัจจุบัน จักรวาลยังคงเป็นพื้นที่ที่ไม่รู้จักสำหรับเรา ความรู้สึกในขณะนั้นอาจไม่ใช่แค่ความตื่นเต้น แต่ยังเป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่ออีกด้วย
อย่างไรก็ตาม ก่อนปี 1961 ที่โครงการอพอลโลเริ่มต้นขึ้น มีผู้ท้าทายที่กล้าหาญที่พยายามถ่ายภาพจากอวกาศ
นี่คือภาพที่ถ่ายโดยกล้องที่ติดตั้งบนจรวด V2 ที่ยิงจากทะเลทรายนิวเม็กซิโกเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม 1946 ภาพที่ไม่เป็นที่รู้จักนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในฐานะภาพแรกที่ถ่ายจากอวกาศ ออกแบบให้ถ่ายภาพทุกๆ 1.5 วินาทีจากระดับความสูง 65 ไมล์ และส่งฟิล์มกลับมายังโลกภายในไม่กี่นาทีต่อมา ภาพนี้มีความหมายอย่างยิ่งสำหรับมนุษยชาติในการมองเห็นโลกจากอวกาศอย่างเป็นกลาง
คุณคิดอย่างไร การที่เราสามารถจินตนาการถึงภาพของโลกที่มนุษย์อาศัยอยู่มาตั้งแต่อดีตอาจเป็นสิทธิพิเศษของเราในปัจจุบัน เราหลงใหลในแสงที่อยู่ห่างออกไปหลายล้านปีแสงและหลงใหลในจักรวาล จากภาพถ่ายที่บรรพบุรุษของเราได้พยายามบันทึกไว้ ความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับท้องฟ้ายามค่ำคืนที่สืบทอดมาจะนำไปสู่การสร้างสรรค์ใหม่ในอนาคต
