หลงใหลในทะเลและฟิล์ม | 10 คำถามถึง dede dos film | ISSUE #55

เกิดในปี 1973 ที่จังหวัดมิเอะ ใช้ชีวิตครึ่งหนึ่งในต่างประเทศ เช่น อเมริกา คิวบา และประเทศในละตินอเมริกา ปัจจุบันดำเนินกิจการโรงแรมเล็กๆ ที่มีเพียงสองห้องในโอกินาว่า พร้อมทั้งถ่ายภาพในทุกๆ วัน

เคยให้ภาพถ่ายสำหรับนิตยสารห้องพักของโรงแรม Halekulani ชื่อ "Living＊" และ "TAGIRI LIFE" รวมถึงงานถ่ายภาพสำหรับอีเวนต์ สินค้าในร้าน และปกอัลบั้มเพลง การพกกล้องไปทุกที่และการกดชัตเตอร์ รวมถึงการสร้างสิ่งใหม่ๆ เป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับฉัน

ฉันไม่มีความทรงจำที่ชัดเจนเกี่ยวกับการถ่ายภาพครั้งแรก แต่ฉันชอบโต้คลื่นมาก และมักจะพกกล้องฟิล์มเก่าๆ ที่ชื่อ Nikonos ไปด้วยขณะโต้คลื่นและถ่ายภาพนักโต้คลื่นท้องถิ่น

เมื่อฉันล้างฟิล์มภาพถ่ายการโต้คลื่นครั้งแรก ฉันรู้สึกประทับใจกับผลลัพธ์ที่ไม่คาดคิด และนั่นทำให้ฉันหลงใหลในเสน่ห์ของกล้องฟิล์ม ตั้งแต่นั้นมา ฉันก็หลงใหลในการถ่ายภาพในฉากต่างๆ ด้วยฟิล์ม

ฉากธรรมดาๆ ในชีวิตประจำวันสามารถกลายเป็นภาพที่หรูหรา สวยงาม และฝันเหมือนเมื่อถูกบันทึกในภาพถ่าย

ภาพถ่ายสามารถเปลี่ยนแปลงความทรงจำในอดีตได้อย่างกล้าหาญ และช่วงเวลาที่ถูกถ่ายสามารถขยายจินตนาการและความคิดของผู้ชมได้อย่างไม่สิ้นสุด ฉันรู้สึกหลงใหลในพลังลึกลับของภาพถ่าย

ไม่มี

เมื่อฉันลอยอยู่ในมหาสมุทรเพียงลำพัง รอคลื่น และมองดูท้องฟ้าที่บางครั้งเป็นยามเช้าหรือยามเย็น มีช่วงเวลาที่ฉันรู้สึกเต็มใจ

การที่ฉันสามารถเข้าไปในทะเลและสนุกกับการโต้คลื่นด้วยร่างกายที่แข็งแรง การที่ครอบครัวของฉันมีสุขภาพดีและอยู่ใกล้ๆ การที่มีเพื่อนที่รักและได้รับความรัก และสามารถหัวเราะและแบ่งปันความสุขด้วยกัน ช่วงเวลาเหล่านี้ทำให้ความสุขที่มักถูกมองข้ามกลับมาเต็มเปี่ยมในใจ

ฉันรู้สึกขอบคุณอย่างมาก และรู้สึกขอบคุณตัวเองที่สามารถสัมผัสช่วงเวลาเหล่านี้ได้

ช่วงที่ฉันรู้สึกอารมณ์มากที่สุดคือเมื่อแฟนเก่าของฉันโกหกทุกอย่างและฉันถูกหลอกหลายครั้ง (หัวเราะ) แต่ทั้งหมดนั้นเป็นประสบการณ์ที่ดี

มีหลายจุดเปลี่ยนในชีวิต แต่เมื่อมองย้อนกลับไป ฉันรู้สึกว่าการพบปะผู้คนเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

เมื่ออายุ 18 ปี ฉันได้พบเพื่อนในอเมริกาและเริ่มวงดนตรีด้วยกัน ฉันเริ่มชีวิตในต่างประเทศโดยไม่รู้วิธีหุงข้าวเลย ผ่านดนตรี ฉันได้สัมผัสโลกที่ไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน

ต่อมาฉันมาถึงโอกินาว่าและพบเพื่อนที่ทำงานในโรงแรมเดียวกัน การพบกันครั้งนี้เป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ฉันไม่เคยคิดว่าจะสร้างบ้านด้วยตัวเอง แต่เพราะเขา ฉันเปลี่ยนจาก 'ไม่มี' เป็น 'มี' ในใจ

และการพบกับคู่ใหม่ก็เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่เช่นกัน การเคารพในคุณค่าที่เปลี่ยนแปลงไปเป็นสิ่งสำคัญที่ฉันได้เรียนรู้

ถ้ามีคลื่นก็โต้คลื่น ถ้าไม่มีคลื่นก็หากิจกรรมที่สนุกทำ

คนที่ฉันได้พบในจุดเปลี่ยนชีวิตที่ฉันเขียนไว้ใน Q7.

‘The Catcher in the Rye’ ของ J.D. Salinger ตอนที่ฉันอยู่มัธยมปลาย ฉันยืมจากเพื่อนที่อ่านในรถไฟกลับบ้านและเริ่มอ่านโดยบังเอิญ

ฉันรู้สึกว่าตัวเองในเวลานั้นและ Holden Caulfield ตัวละครหลักมีความคล้ายคลึงกัน ความคิดและท่าทีที่ขบถในวัยรุ่น ความรู้สึกที่ไม่สามารถพูดสิ่งที่ต้องการได้เหมือนมีลูกบอลซุปเปอร์บอลติดคอ และโรงเรียนที่เต็มไปด้วยกฎระเบียบ ความรู้สึกอยากไปที่อื่นที่ไม่ใช่ที่นี่

ความรู้สึกเหล่านี้สะท้อนผ่าน Holden อย่างชัดเจน จนถึงตอนนี้ ฉันยังคงมีมุมมองที่ขบถต่อสิ่งต่างๆ อาจเป็นเพราะหนังสือเล่มนี้