บันทึกปัจจุบันเพื่ออนาคต | 10 คำถามกับช่างภาพ Kento Hirasue | ISSUE #10

เกิดในปี 1997 ปัจจุบันทำงานถ่ายภาพในเซโตอุจิ โดยทำงานเป็นบาริสต้าที่ Kinoshita Shoten และทำงานถ่ายภาพด้วย ในการแสดงออกส่วนตัวของฉัน ฉันมักจะถ่ายภาพทิวทัศน์และบุคคล โดยเสนอแนวคิดว่าเราจะทิ้งอะไรไว้ในอนาคตในช่วงเวลาของ 'ตอนนี้'

ฉันเริ่มถ่ายภาพตอนที่อยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 เมื่อได้กล้องจากคุณปู่ ฉันชอบหนังสือภาพพืชและสัตว์ ดังนั้นช่วงแรกๆ ฉันจึงถ่ายภาพธรรมชาติรอบๆ บ้านคุณปู่ หลังจากนั้นก็ถ่ายภาพช่วงเวลาที่ใช้เวลากับเพื่อนหลังเลิกเรียน

บางครั้งฉันก็ย้อนดูภาพถ่ายเหล่านั้น ทุกภาพกลายเป็น 'ภาพถ่ายที่น่าคิดถึง' และทุกช่วงเวลานั้นกลายเป็นความทรงจำที่สำคัญในใจฉัน

ในกิจกรรมการแสดงออก ฉันมีความพิถีพิถันในการถ่ายด้วยฟิล์มขนาดกลางเท่านั้น เพราะคุณปู่มีฟิล์มกล้องตั้งแต่ฉันยังเด็ก ภาพที่ถ่ายด้วยฟิล์มขนาดกลาง 6×6 นั้นชัดเจน ตรงไปตรงมา และมีออร่าที่น่าพึงพอใจ

ฉันใช้กล้องฟิล์มมือสองของ HASSELBLAD ตั้งแต่สมัยเรียน ตอนที่ฉันไปที่ร้านกล้องมือสองในโออิตะ ฉันได้พบกับกล้องนี้ ฉันรู้สึกว่ามันเป็นโชคชะตาเพราะเจ้าของก่อนหน้านี้ก็เป็นนักเรียนเหมือนฉัน กล้องมือสองมีความรู้สึกที่ได้ผ่านมือของหลายๆ คน และฉันชอบเรื่องราวที่มีชีวิตแบบนั้น

ฉันฟังเพลงที่มีเครื่องดนตรีเป็นหลัก เช่น อะคูสติกหรือเปียโน โดยเฉพาะเพลงของ Haruka Nakamura และ Hideyuki Hashimoto ที่ทำให้ใจสงบ

นักออกแบบ Kenya Hara ที่มีความคิดสร้างสรรค์หลากหลายและมุ่งเน้นไปที่ความงามของญี่ปุ่น เขาสามารถถ่ายทอดสิ่งที่ฉันมองเห็นในเชิงสัมผัสผ่านคำพูดและการออกแบบที่แม่นยำ ฉันต้องการเรียนรู้วิธีการสื่อสารความสัมพันธ์และเสน่ห์ทางประวัติศาสตร์ของภูมิภาคเซโตอุจิและญี่ปุ่นจากแนวคิดของเขา เพื่อพัฒนากิจกรรมการแสดงออกของฉันให้ดียิ่งขึ้น

ฉันมีความรักต่อ HASSELBLAD ในปัจจุบัน ดังนั้นฉันไม่เคยคิดถึงกล้องอื่น ถ้าจะพูดก็คงเป็นกล้องฟิล์ม 35 มม. ของ GR ที่ฉันคิดว่าน่าจะสนุกถ้าได้ถ่ายภาพสแนป

ช่วงเวลาที่สวยงามในชีวิตประจำวัน ฉันสามารถสร้างสถานการณ์ได้ แต่ฉันมักจะมองหาช่วงเวลาที่อยากบันทึกในชีวิตประจำวัน

ฉันไม่ค่อยคิดถึงเรื่องนี้

จริงๆ แล้วฉันไม่เข้าใจคำว่า 'เจ๋ง' หรือ 'ไม่เจ๋ง'

ฉันไม่ค่อยซื้อเสื้อผ้า ฉันชอบทำให้มันง่ายๆ ถ้าต้องการจริงๆ ฉันชอบเสื้อผ้าของ i a i /居相 ฉันเคยเห็นของจริงครั้งหนึ่ง มันมีพลังมากจนฉันกลัวที่จะใส่ มันแสดงถึงความตั้งใจของผู้สร้างที่มุ่งเน้นไปที่แก่นแท้และไม่สนใจเทรนด์

ไม่ใช่การตั้งค่า แต่เป็นระยะที่ฉันชอบเมื่อถ่ายภาพ

เมื่อถ่ายคน ฉันมักจะถ่ายจากระยะไกลมากหรือที่ระยะ 2.5 เมตร ซึ่งเป็นระยะที่สมดุลสำหรับการถ่ายด้วยกล้องขนาดกลาง และฉันรู้สึกว่าระยะ 2.5 เมตรเป็นระยะที่สบายใจระหว่างฉันกับคนที่เป็นแบบ