ความสุขที่แท้จริงในการถ่ายภาพ | 10 คำถามกับ Sou Igarashi | ISSUE #8

ชื่อของผมคือ Sou Igarashi และเพื่อนๆ มักเรียกผมว่า 'Garaso' แต่ตอนนี้ผมใช้ชื่อ 'Rassy' ในการทำกิจกรรมต่างๆ ไม่มีที่มาพิเศษสำหรับชื่อนี้ ผมแค่คิดขึ้นมาเอง (หัวเราะ)

ผมเรียนอยู่ที่คณะวิศวกรรมเครื่องกล มหาวิทยาลัย Doshisha และเป็นหัวหน้าชมรมกล้องของมหาวิทยาลัย เราเป็นกลุ่มคนที่รักการถ่ายภาพมากกว่าการสร้างผลงานภาพถ่าย

การถ่ายภาพในฐานะศิลปะก็เป็นสิ่งที่ดี แต่ผมอยากให้ทุกคนรักษาความรู้สึกสนุกในการถ่ายภาพไว้ ดังนั้นเราจึงจัดกิจกรรมและค่ายเพื่อเป็นจุดเริ่มต้น ตอนนี้ชมรมของเรามีสมาชิกใหม่เข้ามาประมาณ 180 คน ซึ่งทำให้ผมยุ่งมาก แต่ในอนาคตผมอยากจัดกิจกรรมอย่างบาร์บีคิวด้วย

ผมจำภาพแรกที่ถ่ายไม่ได้จริงๆ

ตั้งแต่เด็กผมชอบเครื่องจักร และเคยเล่นกับกล้องวิดีโอ แต่ตอนนั้นผมไม่ได้ชอบการถ่ายภาพหรือวิดีโอเท่าไหร่ ผมแค่ชอบเล่นกับเครื่องจักร

ผมเริ่มรู้สึกสนุกกับการถ่ายภาพตอนมัธยมปลาย เมื่อผมได้ iPhone รุ่นใหม่ก่อนเพื่อนๆ และพบว่าภาพที่ถ่ายมีคุณภาพดีกว่าของคนอื่นมาก ผมไม่รู้เรื่องกล้องมากนักในตอนนั้น แต่ประสบการณ์นี้ทำให้ผมอยากถ่ายภาพที่แตกต่างจากคนอื่น

เมื่อเข้ามหาวิทยาลัย ผมซื้อกล้อง Sony α7 III เป็นกล้อง DSLR ตัวแรกของผม ผมซื้อในช่วงฤดูใบไม้ผลิและเริ่มจากการถ่ายภาพดอกไม้ในสวนพฤกษศาสตร์คนเดียว
การถ่ายภาพทำให้ผมรู้สึกสนุกแม้จะอยู่คนเดียว เวลาที่ผมได้พูดคุยกับตัวเองและถ่ายภาพเป็นช่วงเวลาที่มีคุณค่ามาก เมื่อผมคล้องกล้องไว้ที่คอ ผมได้พบกับช่างภาพคนอื่นๆ และเริ่มสร้างเครือข่ายที่กว้างขึ้น

ผมอาจจะไม่ได้ใส่ใจในอุปกรณ์มากนัก เพราะผมยังไม่ค่อยรู้เรื่องกล้องมากนัก
สำหรับผม กล้องเป็นเพียงเครื่องมือในการถ่ายภาพเท่านั้น ผมไม่ได้สนใจเรื่องสเปคมากนัก แต่เหตุผลที่ผมเลือก Sony α7 III คือผมชอบเสียงชัตเตอร์และน้ำหนักที่พอดีกับตัว

เรื่องนี้อาจจะไม่เกี่ยวกับความใส่ใจ แต่ตอนที่ผมไปซื้อกล้องที่ Yodobashi Camera ไม่มีสต็อกเลย พนักงานบอกว่าต้องรออย่างน้อย 2 เดือน แต่ระหว่างที่ผมกำลังเขียนใบจอง มีการยกเลิกคำสั่งซื้อพอดี ทำให้ผมได้กล้องในวันนั้น ผมรู้สึกว่ากล้องเรียกให้ผมซื้อ เลยตัดสินใจซื้อ (หัวเราะ) ดังนั้นผมคงไม่เปลี่ยนไปใช้กล้องอื่นในเร็วๆ นี้

ผมชอบศิลปินที่ชื่อ Mrs. GREEN APPLE มาก เพลงของพวกเขามีความรู้สึกที่รุนแรง แต่ก็แฝงด้วยความอ่อนไหวในเนื้อเพลง ซึ่งทำให้ผมหลงใหล

เมื่อมีเรื่องยากที่ต้องผ่านไป เพลงล่าสุด 'ケセラセラ' ช่วยให้กำลังใจและบอกว่าถึงจะล้มเหลวก็ไม่เป็นไร

เพลงที่ผมชอบที่สุดคือ 'ニュー・マイ・ノーマル' ที่ปล่อยหลังจากที่พวกเขาหยุดกิจกรรม เป็นเพลงที่ให้ความสำคัญกับความกตัญญู ผมยังคงฟังอยู่เสมอ แม้จะฟังดูสดใส แต่เนื้อเพลงก็เผชิญกับความจริงที่มืดมนและพยายามก้าวข้ามไป ผมได้รับกำลังใจจากเพลงนี้

ถ้าเกี่ยวกับการถ่ายภาพ ผมชอบดู YouTube ของ Takazawa Keisuke และ Moronon ซึ่งเป็นช่างภาพหญิง

ผมชอบภาพที่ถ่ายด้วยสีพาสเทลมาก เป้าหมายด้านสีของผมคือ Yuri ที่มีผลงานใน Instagram

ผมอยากลองใช้ FUJIFILM X-T5

แม้ว่าจะมีช่างภาพมืออาชีพที่ชอบวันที่มีเมฆ แต่ผมชอบเวลาที่มีแสงแดดส่องเต็มที่
ผมชอบภาพที่มีความรู้สึกเหมือนฟิล์มเก่าๆ ที่มีความนุ่มนวลและสดใส ดังนั้นผมยินดีต้อนรับแสงแฟลร์และโกสต์ที่เกิดจากการถ่ายย้อนแสง

แสงและเงาที่สวยงามทำให้เกิดความลึกและมิติ ดังนั้นแสงแดดจึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผม

ไม่มีอะไรที่คิดว่าไม่ดีเป็นพิเศษ

แต่สิ่งที่ผมให้ความสำคัญคือสุขภาพ ผมพยายามไม่กินสิ่งที่ไม่ดีต่อร่างกายและลดการดื่มแอลกอฮอล์
ผมคิดว่านิสัยเป็นสิ่งสำคัญ บางครั้งผมก็เผลอกินเยอะ แต่ถ้าทำบ่อยๆ มันอาจกลายเป็นนิสัยที่ไม่ดี

ผมอยากมีชีวิตที่มีระเบียบวินัยมากกว่าชีวิตที่ไม่เป็นระเบียบ เพื่อมองไปข้างหน้าในอีก 5 หรือ 10 ปีข้างหน้า

ผมมักดูการแต่งตัวจาก SNS และหาเสื้อผ้าที่คล้ายกันที่ Uniqlo หรือ GU ผมไม่ซื้อของแพงทั้งหมดเพราะรู้สึกว่าใช้ไม่คุ้ม แต่ผมชอบใส่ของดีๆ เป็นจุดเด่น

ผมคิดว่าเสื้อผ้าเป็นสิ่งที่ใช้แล้วหมดไป ดังนั้นผมอยากประหยัด ถ้ามีคราบซอสถั่วเหลืองก็ไม่ต้องเศร้า (หัวเราะ)

ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ แต่ผมชอบการถ่ายภาพที่มีแสงแดดเข้ามาเต็มที่ ดังนั้นผมมักจะถ่ายด้วยรูรับแสงที่เปิดกว้าง

สำหรับการตั้งค่าอื่นๆ ผมถ่ายด้วยโหมดแมนนวลบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะใช้โหมดรูรับแสงเป็นหลัก เพราะกล้องเป็นเพียงเครื่องมือในการบันทึกช่วงเวลาที่ผมอยากจำไว้
ในมหาวิทยาลัย ผมเรียนเกี่ยวกับโครงสร้างของกล้องด้วย ดังนั้นผมเชื่อมั่นในสิ่งที่กล้องแนะนำสำหรับช่วงเวลานั้นๆ และสนุกกับการถ่ายภาพ

แต่ถ้าเป็นภาพหมู่หรือถ่ายกลางคืน ผมจะใช้โหมดแมนนวล การถ่ายด้วยโหมดรูรับแสงเป็นสิ่งที่ผมรู้สึกใกล้เคียงที่สุด แต่ถ้าไม่พอใจ ผมจะเปลี่ยนไปใช้โหมดแมนนวล