จับภาพความงดงามชั่วขณะของธรรมชาติ | 10 คำถามถึง Mitsuhiko Kamada | ISSUE #6

เกิดในปี 1967 อาศัยอยู่ที่ซัปโปโร ทำงานเป็นข้าราชการ และยังทำงานเป็นช่างภาพทิวทัศน์ควบคู่กันไป

เริ่มถ่ายภาพอย่างจริงจังเพียงปีเดียวก็ได้รับรางวัลรองชนะเลิศจากหนึ่งในสองการประกวดภาพถ่ายธรรมชาติที่ใหญ่ที่สุดในโลก ‘Nature's Best Photography’ และได้รับรางวัลเดิมอีกครั้งในสองปีถัดมา นอกจากนี้ยังมีการจัดแสดงประจำปีที่ ‘พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติแห่งชาติสมิธโซเนียน’ ในวอชิงตัน ดี.ซี. และล่าสุดได้ปรากฏตัวในรายการพิเศษของ NHK และ UHB (สถานีโทรทัศน์วัฒนธรรมฮอกไกโด)

ความทรงจำที่ชัดเจนคือเมื่อประมาณ 12 ปีที่แล้วที่ถ่ายภาพซากุระ ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการถ่ายภาพอย่างจริงจัง

ฉันคิดว่าการถ่ายภาพเพียงอย่างเดียวไม่น่าสนใจ จึงลองถ่ายภาพซากุระที่สะท้อนบนโต๊ะใสที่ข้างหน้าต่างในบ้าน นอนลงบนพื้นเพื่อถ่ายภาพ หรือทำให้เลนส์มัว ความรู้สึกว่า ‘นี่มันสนุก!’ ยังคงอยู่และนำมาสู่ปัจจุบัน

ไม่มีความใส่ใจในอุปกรณ์

จนกระทั่งไม่นานมานี้ ฉันยังคงใช้กล้อง DSLR ที่ออกมาเมื่อ 15 ปีที่แล้ว ฟอร์แมตฟูลไซส์ก็เพียงพอแล้ว และไม่เน้นการใช้งานที่ซับซ้อน
การถ่ายภาพไม่ได้ขึ้นอยู่กับอุปกรณ์ แต่ขึ้นอยู่กับการจินตนาการว่า ‘อยากถ่ายอะไร’ และพยายามทำให้เป็นจริงด้วยวิธีของตัวเอง

ฉันมักจะฟังเพลงต่างประเทศ โดยเฉพาะ ‘R&B’

ในรถ ฉันเปิดเพลง ‘R&B’ จากบริการสตรีมมิ่ง และคิดถึงภาพที่อยากถ่ายขณะเดินทางไปยังสถานที่ถ่ายภาพ

ช่างภาพชาวเช็ก ‘Martin Rak’ ที่แสดงภาพถ่ายทิวทัศน์ในระดับที่เป็น ‘ศิลปะ’

การแสดงภาพทิวทัศน์ที่มีอยู่จริงในสถานการณ์ที่เหมาะสมเป็นสิ่งที่ได้รับการพิจารณาอย่างดี ผลงานของเขาส่วนใหญ่ถ่ายในทิวทัศน์ชนบทของเช็กและยุโรป ซึ่งฉันรู้สึกว่ามีความละเอียดอ่อนและการจัดวางพื้นที่ที่สะท้อนถึงโลกทัศน์แบบญี่ปุ่น แม้จะไม่มีการกล่าวถึง ‘ญี่ปุ่น’ ในคำอธิบายหรือชื่อผลงาน

แต่ชื่อหนังสือภาพล่าสุดของเขาคือ ‘-komorebi-’ ทำให้ฉันรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก ฉันเองก็อยากจะพัฒนาให้ใกล้เคียงกับคุณภาพนี้ด้วยการแสดงออกในแบบของตัวเอง

ฉันไม่มีความใส่ใจในอุปกรณ์กล้อง ดังนั้น ‘SONY α7R Ⅲ’ ที่ใช้อยู่ก็เพียงพอแล้ว

ฉันอยากจะค้นหาวิธีการถ่ายภาพใหม่ๆ ด้วยอุปกรณ์เสริมมากกว่าตัวกล้องเอง เช่น เมื่อเร็วๆ นี้ได้รับฟิลเตอร์จำนวนมากจากผู้ผลิตฟิลเตอร์ และกำลังสนุกกับการทดลองใช้เพื่อแสดงออกในแบบของตัวเอง

ในแถลงการณ์ของฉัน ฉันมุ่งเน้นการแสดงภาพทิวทัศน์ที่ดูเหมือนฝันในความเป็นจริง

ในสถานการณ์เฉพาะ ฉันพยายามแสดงภาพ ‘ความละเอียดของภาพเหมือนภาพวาดญี่ปุ่น’ หรือ ‘ภาพที่ดูเหมือนจากหนังสือภาพ’ และ ‘การจัดวางที่สมดุลของธรรมชาติ’ เป็นงานศิลปะ

ฉันเห็นคนจำนวนมากถ่ายภาพจากจุดถ่ายภาพที่มีชื่อเสียงด้วยกล้องและเลนส์เดียวกันจากตำแหน่งเดียวกัน และสงสัยว่ามันสนุกตรงไหน

ฉันคิดว่าการค้นหาจุดถ่ายภาพด้วยตัวเองและถ่ายด้วยความรู้สึกของตัวเองจะทำให้ความรู้สึกที่ได้จากภาพนั้นพิเศษยิ่งขึ้น

ฉันมักจะซื้อเสื้อผ้าทางออนไลน์มากขึ้นเรื่อยๆ เสื้อผ้าที่สวมใส่ขณะถ่ายภาพจะเลือกจากการใช้งานมากกว่าการออกแบบ

ไม่มีการตั้งค่าที่ชื่นชอบเป็นพิเศษ

ฉันเปลี่ยนการตั้งค่าตามภาพที่อยากแสดงออก เมื่อมีการจัดนิทรรศการ มักมีคนถามว่า ‘กล้องที่ใช้ในผลงานนี้คืออะไร? เลนส์คืออะไร? การตั้งค่าคืออะไร?’ แต่ธรรมชาติไม่เคยเหมือนเดิม

สิ่งสำคัญคือการค้นหาวิธีการแสดงออกที่เหมาะสมกับตัวเอง และสนุกกับกระบวนการนี้ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างสรรค์ผลงาน