ย้อนอดีตและก้าวสู่อนาคต | 10 คำถามกับ Itsuki Mori | ISSUE #3

ผมชื่อ Itsuki Mori เกิดปี 2001 ตอนนี้อายุ 22 ปี บ้านเกิดอยู่ที่จังหวัดชิซูโอกะ ปัจจุบันเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยศิลปะเกียวโต แต่เดิมผมควรจะอยู่ปี 4 แล้ว แต่มีความคิดอยากจะเริ่มธุรกิจของตัวเอง ตอนนี้จึงพักการเรียน

เนื่องจากเป็นยุคโควิด ทำให้ไม่ได้มีพิธีเปิดเรียน และการเรียนการสอนก็เป็นแบบออนไลน์ตลอด ซึ่งสำหรับมหาวิทยาลัยศิลปะแล้ว การไม่ได้ใช้สิ่งอำนวยความสะดวกของโรงเรียนก็เป็นเรื่องยาก การพักการเรียนครั้งนี้จึงถือเป็นโอกาสที่ดีในการยืดระยะเวลาการเรียนออกไป เหมือนเป็นช่วงเวลาพิเศษ แต่ค่าใช้จ่ายในการพักการเรียนค่อนข้างสูงเมื่อเทียบกับโรงเรียนอื่น

เมื่อเร็วๆ นี้ผมเริ่มถ่ายภาพด้วยโดรน แต่เนื่องจากกฎระเบียบในเกียวโตค่อนข้างเข้มงวด จึงมักจะถ่ายเมื่อกลับบ้านที่ชนบทหรือกลับบ้านเกิด

ผมชอบวาดภาพมาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่มักจะนำกระดาษมาสำหรับให้ผมวาดภาพหลังจากทำการบ้านเสร็จ

ในชั้นประถม ผมชอบวิชาศิลปะและงานฝีมือมาก และในชั้นมัธยมต้นก็อยู่ชมรมศิลปะ ตอนนี้มองย้อนกลับไป ผมอาจจะเป็นคนที่หลงใหลในสิ่งที่ชอบมากเกินไป

เกี่ยวกับกล้อง ผมจำได้ว่าครั้งแรกที่ได้สัมผัสฟิล์มจาก 'Challenge 1st Grade' ในช่วงชั้นประถมต้น มันคล้ายกับ 'Utsurun Desu' แม้ว่าภาพจะไม่สวย แต่ผมจำความรู้สึกตอนถือมันได้

กล้องจริงๆ ตัวแรกที่ได้คือ 'Panasonic LUMIX' ในชั้นประถมปีที่ 4 ซึ่งได้รับเป็นของขวัญวันเกิด

ผมอาจจะเริ่มไม่ค่อยยึดติดกับอุปกรณ์มากนัก ตอนปี 1 ผมซื้อ 'SONY α7 Ⅲ' ด้วยเงินกู้ประมาณ 200,000 เยน ผมรักกล้องตัวนี้และยังไม่มีแผนจะเปลี่ยน

แต่สำหรับเลนส์ ผมอยากลองใช้หลายๆ แบบเท่าที่จะทำได้ เพราะผมเชื่อว่าภาพจะเปลี่ยนไปตามเลนส์

ตอนนี้ผมชอบเลนส์เก่า โดยเฉพาะ 'Carl Zeiss Planar T*' 50mm ของ CONTAX แม้ว่าจะใช้งานยากเพราะเป็นแมนนวล แต่ผมก็เริ่มคุ้นเคยกับการใช้แมนนวลแล้ว

แน่นอนว่าเลนส์ของ Sony ในปัจจุบันมีประสิทธิภาพดีกว่าและไม่มีความผิดเพี้ยนของสี แต่เลนส์เก่ามีเสน่ห์ในแบบที่ไม่มีในปัจจุบัน และราคาถูกกว่าด้วย ผมมักจะค้นหาจาก Mercari

สำหรับฟิลเตอร์ ผมใช้ 'BLACK MIST' ของ Kenko ซึ่งมักใช้ในภาพยนตร์และละครต่างประเทศ มันทำให้ส่วนไฮไลท์ใหญ่ขึ้นและดู 'อีโม' มากขึ้น ถ้าไม่ใช่การถ่ายภาพสินค้า ผมมักจะใส่ฟิลเตอร์นี้ตลอดเวลาเมื่อถ่ายภาพกลางแจ้ง บางครั้งแสงมากเกินไป แต่ตอนกลางคืนมันดีมาก

ผมพยายามไม่ใส่ฟิลเตอร์กับเลนส์เก่าเพราะมันมีเอกลักษณ์ในตัวเองอยู่แล้ว

ผมฟัง Sakanaction บ่อยๆ ชอบเพลง 'ミュージック' และ 'スローモーション' มากที่สุด ผมเคารพ 'Yoshiyuki Okuyama' ที่เป็นผู้กำกับ MV ของ 'スローモーション' และเมื่อรู้ว่าเขาเป็นผู้กำกับเพลงที่ผมชอบ ผมรู้สึกประทับใจ

นอกจากนี้ผมยังชอบ King Gnu โดยเฉพาะผลงานของ 'Daiki Tsuneta' ที่เป็นหัวหน้าวง และเพลงของ millennium parade ที่เขาผลิต

ถ้าพูดถึงแรงบันดาลใจ ผมได้รับจาก 'Yoshiyuki Okuyama' ที่ผมพูดถึงก่อนหน้านี้บ่อยๆ

ในแง่ของผลงาน ผมชื่นชม 'Daido Moriyama' ที่ได้รับรางวัล Hasselblad International Award เขาเปลี่ยนแนวคิดของวงการถ่ายภาพที่เคยถือว่าความสมบูรณ์แบบคือที่สุด การถ่ายภาพจำนวนมากจนเกิดสไตล์ 'Kurotsubure' นั้นน่าทึ่ง

อีกคนคือ 'Yoichi Ochiai' ผมได้รับแรงบันดาลใจจากเขาในแง่ของการสร้างสรรค์งานศิลปะ ผมเคยเรียนที่โรงเรียนมัธยมเทคนิคและชอบเทคโนโลยีใหม่ๆ เช่น SF ตอนที่รู้จักแนวคิด 'Digital Nature' ของเขา ผมคิดว่าโลกของ AR และ MR อาจจะเป็นจริงในอนาคต ในมังงะที่ผมชอบ 'Dennou Coil' ก็มีการวาดโลกของ AR และผมหวังว่ามันจะเป็นจริง

การถ่ายภาพด้วยโดรนในตอนนี้อาจจะมาจากพื้นฐานเหล่านี้

แน่นอนว่าผมอยากลองใช้ LEICA M Series มานานแล้ว

และเลนส์ของ LEICA เช่น 'SUMMICRON-M', 'SUMMILUX-M', 'APO-SUMMICRON M' ผมอยากลองสัมผัสสักครั้ง

ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์ไหน ผมชอบถ่ายภาพในเช้าที่มีแดดจัด ผมชอบตื่นตอนตี 5 ครึ่งเพื่อถ่ายภาพ สำหรับสถานที่ ผมอาจจะชอบทุกที่ เพราะถ้าผมไปที่ไหนแล้วอยากถ่ายภาพที่นั่น นั่นอาจเป็นเพราะผมชอบที่นั่น

ผมชอบการถ่ายภาพด้วยโดรน แต่ก็ชอบการถ่ายภาพปกติด้วย ในญี่ปุ่นการบินโดรนค่อนข้างยาก ดังนั้นบางครั้งการถ่ายภาพแบบปกติก็สะดวกกว่า

อาจจะมีหลายอย่าง (หัวเราะ)

เมื่อเร็วๆ นี้ผมเห็นคนใน Twitter พูดถึง 'Fake Japan' ซึ่งหมายถึงสถานที่ที่สร้างขึ้นสำหรับนักท่องเที่ยวต่างชาติ เช่น อาซากุสะ จากมุมมองของคนญี่ปุ่น มันอาจจะไม่รู้สึกเหมือนญี่ปุ่นแท้ๆ เป็นการสร้างภาพลักษณ์จากการสร้างแบรนด์

ผมรู้สึกไม่สบายใจกับการที่คนญี่ปุ่นพยายามยัดเยียดความรู้สึกนี้ให้กับชาวต่างชาติ

สำหรับผม เสน่ห์ของญี่ปุ่นอยู่ในธรรมชาติ หรือทิวทัศน์ที่ยุ่งเหยิงของคาบูกิโจและเสาไฟฟ้าในเมือง เสาไฟฟ้าเหล่านี้มีมาตั้งแต่ยุคไทโช และใน 'Evangelion' ของ Hideaki Anno ก็มีการวาดเสาไฟฟ้าเหล่านี้ ผมคิดว่านั่นคือความเป็นญี่ปุ่น แต่ตอนนี้มีการเคลื่อนไหวที่จะฝังเสาไฟฟ้าในโตเกียวทั้งหมด

ดังนั้นสิ่งที่ผมคิดว่าไม่เจ๋งคือ 'การที่โตเกียวพยายามฝังเสาไฟฟ้า'

ถ้าพูดถึงแบรนด์ ผมชอบ 'adidas' นอกจากนี้ผมยังซื้อเสื้อผ้ามือสองตามคำแนะนำของเพื่อน

ผมยังเชื่อในทฤษฎีที่ว่า 'Uniqlo คือที่สุด' (หัวเราะ) ผมชอบแนวคิด 'LifeWear' ของ Uniqlo หลังจากดูวิดีโอในช่อง MB Channel บน YouTube ที่พูดถึง 'เสื้อฮู้ดของ Uniqlo ที่ยอดเยี่ยม' ผมรู้สึกอยากซื้อเสื้อตัวนี้มาก เพราะมันออกแบบให้ไม่เปียกชื้นง่าย

แม้ในที่มืด ผมจะเน้นความเร็วชัตเตอร์เสมอ ผมไม่ชอบให้ภาพมีเสียงรบกวน แต่ถ้าไม่เบลอ ผมคิดว่ามันสามารถแก้ไขได้ใน Photoshop

ผมชอบตั้งค่า f ต่ำเพื่อให้ได้บรรยากาศเบลอ แต่ความเร็วชัตเตอร์ยังคงเป็นสิ่งสำคัญ